Fałsz
Osadzenie nie jest samo w sobie powodem zawieszenia lub cofnięcia władzy rodzicielskiej. Ważne decyzje dotyczące wychowania dziecka są zawsze podejmowane wspólnie przez rodziców, pomimo oczywistych trudności praktycznych.
Należy jednak pamiętać, że:
- Rodzic osadzony mógł wcześniej zostać pozbawiony władzy rodzicielskiej;
- Rodzic osadzony mógł wcześniej w drodze postępowania cywilnego mieć ograniczoną władzę rodzicielską;
- Sąd mógł wcześniej orzec, iż długotrwałe zamknięcie uniemożliwia w niektórych przypadkach sprawowanie władzy rodzicielskiej.
Czy Dziecko podlega władzy rodzicielskiej swojej macochy lub swojego ojczyma.
Fałsz
Tylko prawni rodzice mają władzę rodzicielską nad swoimi dziećmi.
Młodociany nie może zostać „wyemancypowany” w celu uniknięcia problemów związanych z miejscem zamieszkania w sytuacji separacji rodziców lub gdy nie pozostaje on z nimi w dobrych relacjach.
*** Wyemancypowany (émancipé), emancypacja nieletniego – w prawie belgijskim to wyjęcie osoby niepełnoletniej spod władzy rodzicielskiej rodziców. Oznacza to, iż taka osoba niepełnoletnia może decydować o sobie bez zgody rodziców na takich samych zasadach jak decydują o sobie dorośli.
Należy pamiętać, by nie mylić podstawy emancypacji (wysoki poziom dojrzałości nieletniego pozwalający mu cieszyć się prawem do stanowienie o sobie samym) z jej konsekwencjami (wyjęcie spod władzy rodzicielskiej).
Wniosek o emancypację, którego jedyną motywacją jest niepodleganie władzy rodzicielskiej rodziców, nie miałby szans na pozytywne rozpatrzenie.
Należy również pamiętać, iż procedurę emancypacji inicjują rodzice lub prokuratura (Ministère Public), a nie sam nieletni. W przypadku złożenia wniosku przez nieletniego do prokuratury, ta ostatnia, co do zasady, odsyła do służb pomocy młodzieży („Services d’Aide à la Jeunesse”), w celu znalezienia rozwiązania dla problemów nieletniego w ramach dekretu o pomocy młodzieży („décret relatif à l’Aide à la Jeunesse”).
Należy również pamiętać, że wyemancypowany nieletni nadal podlega systemowi ochrony (dziecka).
Czy Dziecko ma prawo, aby udzielono mu adresu jednego z rodziców, z którym nie posiada ono kontaktu?
Fałsz, ale…
Art. 7 Międzynarodowej konwencji o prawach dziecka stanowi, iż: „Niezwłocznie po urodzeniu dziecka zostanie sporządzony jego akt urodzenia, a dziecko od momentu urodzenia będzie miało prawo do otrzymania imienia, uzyskania obywatelstwa oraz, jeśli to możliwe, prawo do poznania swoich rodziców i pozostawania pod ich opieką”.
W prawie belgijskim, adres stanowi dane objęte ustawą o ochronie prywatności („la loi sur la Protection de la Vie Privée”) i co do zasady nie można go wyjawiać osobom trzecim bez uprzedniej zgody osoby, której dotyczą dane. Wyjątek stanowi sytuacja, w której ujawnienie adresu jest konieczne dla zrealizowania uzasadnionego interesu prawnego osoby trzeciej, wnioskującej o udzielenie adresu oraz pod warunkiem, iż w takiej sytuacji nie maja pierwszeństwa interes, a także podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą.
Na przykład w kontekście powództwa o prawo do relacji osobistych z bratem lub siostrą mieszkającymi z rodzicami, dziecko może uzyskać adres swoich rodziców.
Cdn.
