Dziecko nie zamieszkuje u mnie, a więc nie odpowiadam za jego wybryki.
Czy Rodzic jest zobligowany do płacenia alimentów, jeżeli nie utrzymuje kontaktu z dziećmi
Domniemywa się, że rodzice są odpowiedzialni za czyny swoich nieletnich dzieci.
Jeżeli rodzice wykażą, iż sprawowali nad dzieckiem należyty nadzór oraz, że dostatecznie wpoili mu zasady dobrego i bezpiecznego postępowania, mogą uwolnić się od odpowiedzialności.
W praktyce, uwolnienie od odpowiedzialności rodziców nie jest łatwo przyznawane przez sądy. Łatwym do wykazania jest na przykład, iż ze względu na zamieszkiwanie dziecka z drugim rodzicem, niemożliwym było jego dopilnowanie. Trudniej jednak jest udowodnić, iż należycie wpoiło się dziecku zasady dobrego i bezpiecznego postępowania.
Jednym z celów domniemania odpowiedzialności rodziców za czyny dziecka jest zapewnienie, w pewnym stopniu, odszkodowania osobom trzecim.
Szesnastoletni młodociany może sam ubiegać się przed sądem zmiany ustaleń dotyczących jego zamieszkania.
Fałsz!
W takiej sprawie, nieletni nie może podejmować czynności prawnych.
Jedynie rodzice nieletniego mogą złożyć wniosek do sądu w tym celu.
Nieletni może zostać poproszony lub wezwany do stawienia się przed sądem w celu przesłuchania. Dzieje się tak w sytuacji, gdy wniesiony został wniosek do sądu ds. nieletnich (Tribunal de la Jeunesse).
Każde dziecko, niezależnie od jego wieku, ma prawo do pomocy prawnika w toku separacji rodziców.
Prawda!
***Każde dziecko, w każdym wieku może korzystać z pomocy prawnika.
Jednakże, adwokat nie będzie mógł, co do zasady, reprezentować dziecka w sporze pomiędzy dwojgiem rodziców. W takim celu musiałby dokonać dobrowolnej interwencji („intervention volontaire”) i tym samym zostać rzecznikiem dziecka przed sądem.
Uwaga, należy pamiętać, iż nie zawsze dopuszcza się tego rodzaju dobrowolną interwencję (Decyzje różnią się w zależności od okręgów sądowych).
_ Rodzic może podjąć decyzję o zatrudnieniu prawnika dla swojego dziecka w celu wsparcia jego własnego wniosku.
Fałsz!
Prawnik może interweniować w sprawie nieletniego dziecka. Może się to odbywać z inicjatywy jednego z rodziców.
Należy pamiętać, że prawnik może działać wyłącznie w całkowitej niezależności od pośrednika, co oznacza, że prawnik może poprzeć tylko ewentualne wnioski dziecka, nigdy wnioski własne rodzica.
Rodzic nie jest zobligowany do płacenia alimentów, jeżeli nie utrzymuje kontaktu z dziećmi.
Fałsz!
_ Jeżeli dziecko nie wyraża dalszej chęci widywania jednego z rodziców, ten jest zobligowany do dalszego wypłacania alimentów.
Do obowiązku każdego rodzica należy, aby w zakresie swoich możliwości, zapewnić dziecku dach nad głową, sprawować nam nim nadzór oraz dbać o jego edukację, rozwój duchowy i fizyczny.
Powyższe obowiązki można określić jako naturalne, które w przypadku separacji mogą przybrać formę alimentów (zobowiązań finansowych). Rodzic może złożyć wniosek o ustalenie takich obowiązków względem drugiego rodzica przez sąd. W przypadku niestosowania się do ustaleń sądu przez rodzica, możliwe jest wymuszenie na nim dopełnienia obowiązku, w szczególności przy pomocy egzekucji alimentów („délégation de sommes”) lub poprzez zajęcie majątku („saisie”). W pewnych sytuacjach istnieje możliwość interwencji departamentu roszczeń o świadczenia alimentacyjne („Service de Créances Alimentaires – SECAL”).
Fakt, iż rodzic nie utrzymuje kontaktu z dziećmi, lub że dzieci nie utrzymują kontaktu z rodzicem, nie oznacza, iż ten zostaje automatycznie zwolniony z obowiązku dokładania się do ich utrzymania.
• Zajęcie majątku („saisie”):
Jeżeli miał miejsce prawomocny wyrok podlegający wykonaniu („jugement exécutoire”), poszkodowany rodzic może wymusić wypłatę należnych, zaległych kwot w drodze zajęcia-egzekucji alimentów z majątku drugiego rodzica – zarówno z ruchomości, jak i nieruchomości.
Przy zajęciu z ruchomości, istnieje także możliwość zajęcia pensji czy konta bankowego. W takiej sytuacji kwoty pobierane są bezpośrednio z kont dłużnika. Wnioski o zajecie składa się do sądu ds. zajęć („Juge des Saisie”).
• Egzekucja alimentów (délégation de sommes”):
To procedura, w której na wniosek rodzica-wierzyciela, sąd rodzinny („tribunal de la famille”) może zezwolić na pobieranie kwoty alimentów bezpośrednio z dochodów rodzica dłużnika. Całość procedury uregulowana została w artykułach 1253ter do 1253quie kodeksu postępowania sądowego („Code judiciaire”).
_ Możliwe jest wymuszenie na rodzicu wznowienia kontaktu z dziećmi, jeżeli te tak sobie życzą.
Fałsz!
Dziecko, które chciałoby wznowić kontakt z rodzicem, który nie wyraża takiej chęci, nie może tego na nim wymusić.
Międzynarodowa konwencja o prawach dziecka stanowi, że ma ono prawo do utrzymywania stosunków osobistych z rodzicami, jednakże nie istnieją żadne szczególne przepisy zobowiązujące rodzica do utrzymywania kontaktu z dzieckiem wbrew własnej woli.
Dziecko, jeżeli chce, może przy pomocy specjalisty podjąć „polubowne” kroki w celu próby przywrócenia kontaktu z rodzicem.
Szesnastoletni młodociany może sam ubiegać się przed sądem zmiany ustaleń dotyczących jego zamieszkania.
Fałsz!
W takiej sprawie, nieletni nie może podejmować czynności prawnych.
Jedynie rodzice nieletniego mogą złożyć wniosek do sądu w tym celu.
Nieletni może zostać poproszony lub wezwany do stawienia się przed sądem w celu przesłuchania. Dzieje się tak w sytuacji, gdy wniesiony został wniosek do sądu ds. nieletnich (Tribunal de la Jeunesse).
Cdn…
