W rzeczy samej, dziadkowie mają prawo do utrzymywania relacji osobistych ze swoimi wnukami.
Jednakże, w przypadku braku porozumienia pomiędzy dziadkami a rodzicami dziecka, na wniosek jednego z nich lub na wniosek prokuratora („procureur du Roi”), o prawie do takich relacji rozstrzyga sąd ds. nieletnich („tribunal de la jeunesse”).
Sąd może zatem odmówić dziadkom prawa do relacji osobistych z wnukami lub też może ustalić konkretne zasady dotyczące tych relacji, jeżeli dobro dziecka tego wymaga.
Bracia i siostry mogą domagać się prawa do relacji osobistych z rodzeństwem w razie braku zgody ze strony rodziców.
Każda osoba, którą łączy szczególna więź uczuciowa z dzieckiem, co zwykle ma miejsce w przypadku braci i sióstr, może domagać się prawa do utrzymywania relacji osobistych z tym dzieckiem.
W przypadku braku porozumienia korzystanie z tego prawa jest, na wniosek tej osoby lub prokuratora, rozstrzygane z uwzględnieniem najlepszego interesu dziecka przez sąd ds. nieletnich („tribunal de la jeunesse”).
Jeżeli rodzeństwo, którego sprawa dotyczy jest nieletnie, nie uniemożliwia im to dochodzenia tego prawa.
W przypadku separacji, miejsce zakwaterowania dzieci zostaje ustalone w wyniku porozumienia zawartego przez rodziców lub też na drodze sądowej, z inicjatywy jednego z nich.
Dziadkowie nie mogą działać „w imieniu rodziców dzieci”.
– Mogą, jednakże w przypadku poważnych problemów, poinformować o sprawie prokuratora („procureur du Roi”) który, jeżeli uzna to za stosowne, może zaangażować w sprawę sąd ds. nieletnich („tribunal de la jeunesse”).
Ten ostatni może zarządzić lub zmienić, w interesie dziecka, wszelkie postanowienia dotyczące władzy rodzicielskiej.
Prawnik Małgorzata Wilk
Poradnia Psychologiczno -Prawna EWSPA w Brukseli oraz Dom Polski
