Polubowne porozumienie po zapadnięciu wyroku
Czy dwunastoletnie dziecko może samo wybrać z którym z rodziców chce żyć i mieszkać?
Po orzeczeniu sądu, rodzice mogą naturalnie porozumiewać się i osiągać kompromisy w pozostałych kwestiach związanych z zasadami i innymi ustaleniami związanymi z opieką nad dziećmi.
Rodzice dysponują władzą rodzicielską, a zatem mogą wspólnie decydować o nowych ustaleniach dotyczących ich dzieci, w ramach czego rzecz jasna, można nadal posługiwać się mediacją, aby osiągnąć porozumienie.
W przypadku niemożności osiągniecia dalszej zgody co do nowych ustaleń, rodzice będą musieli zwrócić się do sądu, który orzekał co do wcześniej ustalonych warunków lub też złożyć wniosek o wprowadzenie zmian do orzeczenia.
W razie separacji nie jest koniecznym , aby dzieci mogły brać udział oraz były informowane co do wszelkich podjętych kroków i decyzji.
Ważnym jest, aby dać dzieciom przestrzeń i nie wciągać ich do konfliktów rodziców.
Naturalnie, każde dziecko ma prawo do wolnego wyrażania swoich opinii, jednakże nie oznacza to, iż powinno ono wybierać między swoimi rodzicami lub koniecznie uczestniczyć w sądowych debatach. Zaistniały spor nie powinien „wymuszać” na dziecku, aby opowiadało się po którejkolwiek ze stron. Należy mu wytłumaczyć co zmieni się w jego życiu codziennym jednocześnie starając się trzymać je możliwie jak najdalej od procedury sądowej.
Gdy dochodzi do separacji rodziców, czy dwunastoletnie dziecko może samo wybrać z którym z rodziców chce żyć i mieszkać?
NIE …Tak długo jak dziecko jest nieletnie (poniżej 18 roku życia), nie może samodzielnie decydować o tym u którego z rodziców chce mieszkać. Ma jednak prawo do wyrażenia swojej opinii w tym temacie. Bez względu na wiek, dziecko ma prawo do bycia wysłuchanym przez sąd.
Jeżeli dziecko ma mniej niż 12 lat, należy złożyć wniosek o wysłuchanie przed sądem. Mogą to zrobić:
• dziecko w imieniu własnym
• jego rodzice
• prokurator („ministère public”)
• sędzia rodzinny („juge de la famille”)
Wpłyniecie takiego wniosku obliguje sąd do wysłuchania dziecka.
Jeżeli dziecko ma więcej niż 12 lat, sąd automatycznie wysyła do niego formularz poświadczający o jego prawie do bycia wysłuchanym przed sądem. Jeżeli dziecko taki formularz wypełni i odeśle z powrotem do sądu, obliguje to tym samym sąd do wysłuchania dziecka.
Zostaje ono zatem wysłuchane przez sąd w jego biurze, co do zasady, bez obecności rodziców. W niektórych przypadkach, jednakże, sąd może zadecydować o wysłuchaniu opinii dziecka w obecności jednej lub więcej osób. W trakcie takiego przesłuchania odpowiedni urzędnik sporządza raport, do którego później wgląd mają pozostałe strony (rodzice, prokurator – „ministère public”).
W każdej ze spraw, sąd jest zobowiązany do brania pod uwagę opinii dziecka przy wydawaniu decyzji. Nie oznacza to jednak, iż decyzja ta odzwierciedlać będzie intencje dziecka.
Jeżeli dwunastoletnie dziecko zostało wezwane przez „tribunal de la jeunesse”.
Czy trzeba się tam udać, czy musi odpowiadać na pytania sędziego?
„Tribunal de la jeunesse” (sąd ds. nieletnich) wzywa wszystkie dzieci w wieku 12 lat i więcej w sprawach ich dotyczących.
Jest to pewnego rodzaju „zaproszenie”, a dziecko ma pełną swobodę w decydowaniu –może się stawić przed sądem lub nie.
Dziecko, które zdecyduje stawić się przed sądem zostanie wysłuchane samo (za zamkniętymi drzwiami), bez obecności rodziców. Dopuszcza się możliwość towarzyszenia dziecku przez osobę dorosła w trakcie takiego przesłuchania, jednakże wymaga to zgody sądu. Sąd może również wyznaczyć osobę do przesłuchania dziecka.
Jeżeli w trakcie takie przesłuchania dziecko nie ma ochoty odpowiadać na pewne pytania, nie jest zobowiązane by to robić. Chodzi o to, aby pozostawić mu wybór wyrażenia własnego zdania.
Sporządza się raport z przesłuchania, który później zostaje dołączony do akt sprawy.
Cdn.
prawnik Małgorzata Wilk
Poradnia Psychologiczno-Prawna EWSPA w Brukseli
