ile lat temu już to słyszeliśmy przerabiając „Zemstę” Aleksandra Fredry. I tak oto powstała mediacja.
W dzisiejszych czasach świat pełen jest zawirowań, ludzie są bardzo zabiegani myślą o przyszłości i chcą lepszego jutra. Są często przemęczeni pracując na kilka etatów, dokształcając się, nie maja czasu na rodzinę ale są też i tacy którzy tą rodzinę posiadają. To przemęczenie wpływa bardzo negatywnie na każdego i częstym jest, że gdzieś tą nasza frustrację musimy oddać. Przez co możemy doprowadzić do sporów, niesnasek ,kłótni i co wtedy? Nasze życie pełne jest konfliktów i nie obawiam się użyć właśnie tego określenia. Nie ma w tym nic złego. Konfliktów nie należy unikać, ale raczej uczyć się prawidłowo je rozwiązywać. I tu znajdziemy odpowiedź na to pytanie wtedy szukamy jakiegoś rozwiązania i najlepszym jest właśnie mediator. Dlatego właśnie dziś chciałabym poruszyć temat bardzo ważny z punktu widzenia zarówno prawniczego jak i zwykłego człowieka ,który nie ma na ten temat wiedzy, a jest zainteresowany szeroko pojętym tematem mediacji. Samo słowo mediacja pochodzi z łaciny i oznacza „być w środku, pośredniczyć” jest to metoda rozwiązywania sporów, w której pomaga osoba trzecia w celu wypracowania tzw. konsensusu czyli jakiegoś rozwiązania dobrego dla każdej strony.
Jest to proces dobrowolny i poufny a więc wszystkie informacje zostają tylko w gronie osób które tą mediację
podejmują i mówi o tym Art. 1831 § 1 Kodeksu Postępowania Cywilnego.
Samą podstawą prowadzenia mediacji jest postanowienie Sądu lub Umowa zawarta przez strony Art. 1831 §
2 Kodeksu Postępowania Cywilnego.
Czyli mamy dwie strony które są w sporze i to właśnie one mogą zdecydować się na mediację zanim sprawa trafi do Sądu. Wtedy właśnie strony wybierają mediatora oraz sposób w jaki ta mediacja ma być przeprowadzona a warunki określane są tu przez umowę z mediatorem. Oczywiście strony mogą również przystąpić do mediacji nawet gdy prowadzone jest już postepowanie Sądowe.
Nie ma w prawie konkretnych zasad określających prowadzenie mediacji , strony mogą kształtować przebieg zgodnie ze swoją wolą. Istnieją jednak w praktyce standardy którymi należy się kierować i są to:
· Dobrowolność
· Poufność
· Bezstronność
· Neutralność
Mediacje możemy zastosować w wielu przypadkach np.:
· rodzinnych, małżeńskich, pokoleniowych
· towarzyskich, koleżeńskich, rówieśniczych
· w sprawach spadkowych, majątkowych i cywilnych
· pracowniczych, w administracji i sporach urzędowych
· w sprawach gospodarczych
· w sprawach karnych a także dotyczących nieletnich
Art. 1832 § 3 Kodeksu Postępowania Cywilnego mówi nam o tym ,że Organizacje pozarządowe w zakresie
swoich zadań statutowych oraz uczelnie mogą prowadzić listy mediatorów oraz tworzyć ośrodki
mediacyjne. Wpis na listę wymaga wyrażonej na piśmie zgody mediatora. Informację o listach mediatorów
oraz ośrodkach mediacyjnych przekazuje się prezesowi sądu okręgowego.
Art. 1832 § 4 Kodeksu Postępowania Cywilnego mówi nam o tym ,że Stały mediator może odmówić
prowadzenia mediacji tylko z ważnych powodów, o których jest obowiązany niezwłocznie powiadomić strony,
a jeżeli strony do mediacji skierował sąd — również sąd.
Mediator z uwagi na charakter mediacji, nie ma żadnych uprawnień
władczych. Nie rozstrzyga sporu. Jego zadanie polega na doprowadzeniu
do zawarcia ugody stron. Dlatego też nie przewiduje się .
Mediator prowadzi mediację, wykorzystując różne metody zmierzające do polubownego rozwiązania sporu, w
tym poprzez wspieranie stron w formułowaniu przez nie propozycji ugodowych, lub na zgodny wniosek stron może wskazać sposoby rozwiązania sporu, które nie są dla stron wiążące. Ugoda zawarta przed mediatorem, po jej zatwierdzeniu przez sąd, ma moc prawną ugody zawartej przed sądem. Ugoda zawarta przed mediatorem, którą zatwierdzono przez nadanie jej klauzuli wykonalności, jest tytułem wykonawczym.
Jeżeli strony nie uzgodniły osoby mediatora, sąd kieruje je do stałego mediatora posiadającego wiedzę
teoretyczną, w szczególności posiadającego wykształcenie z zakresu psychologii, pedagogiki, socjologii lub
prawa oraz umiejętności praktyczne w zakresie prowadzenia mediacji w sprawach rodzinnych.
Podsumowując Mediator nie ma władzy podejmowania decyzji merytorycznych. Jego celem jest pomoc
zwaśnionym stronom w dobrowolnym osiągnięciu ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia w
spornych kwestiach. Jest osobą moderującą wspólną dyskusję stron, dążących do wypracowania wspólnego
porozumienia. Dlatego bardzo ważne jest w trakcie trwania konfliktu korzystanie z możliwości mediacji i pomoc
specjalisty mediatora który ma wiedzę i możliwości oraz pomoże w wypracowaniu kompromisu i rozwiąże
konflikt w którym są dwie lub więcej stron. Taka osoba nie osądza żadnej ze stron, ani nie wskazuje winnego,
po prostu pomaga rozwiązać konflikt, patrząc przede wszystkim na teraźniejszość i przyszłość, a nie roztrząsając przeszłości.
Regina Skoczen.
Student EWSPA.
